کتاب اخلاق انتشارات علمی از عباس حری ناشر پایگاه استنادی علوم جهان اسلام 1391

متن حاضر كه به مطالب گوناگون مرتبط با اخلاق انتشارات علمي مي پـردازد
كوشيده است در عين ايجاز، گـسترة ايـن عرصـه را دربرگيـرد. تجربـة سـالها كـار در
زمينههاي پژوهش و نگارش علمي همراه با رخدادهاي زمان تدريس و راهنمايي پايـان
نامه و طرح هاي مختلف پژوهشي مرا بـر آن داشـت كـه بكوشـم ايـن اثـر، تلفيقـي از
تجربههاي مستمر فردي و مطالب مندرج در منابع موجود باشد.
در باب اخلاق نشر علمي آثار اندك نيست، ليكن در مشتركات آنها تكرار فـراوان
است و در مفترقات آنها صبغه هاي فرهنگي، رشته اي، و سازماني بـه وفـور بـه چـشم
ميخورد. حتي در اينكه آيا مي توان اخلاق علمي (به معناي وسيع كلمه) را آموزش داد
نيز نظرگاه ها متفاوت و گاه متعارض است. برخي اعتقاد دارند كه مي تـوان – اخـلاق
علمي را در حد واحدي درسـي يـا گذرانـدن كارگـاه آموزشـي خـاص بـه محـصلان

(دانشجويان يا حتي دانش آموزان دبيرستاني) تدريس كـرد. گروهـي معتقدنـد: اخـلاق
علمي “داشتني است نه دادني”. يعني امري شخصي است و فرهنگ و باورهاي هر فرد
بايد شرايط و ملازمه هاي رعايت اخلاق علمي را از پـيش فـراهم كـرده باشـد. گـروه
سومي بدون آنكه آموزش اخلاق را نفـي كننـد، آن را كـاري بـسيار دشـوار و ظريـف
ميدانند. اين گروه معتقدند كه آموزش اخلاق علمي همانند آموزش جنسي اسـت. اگـر
درست صورت نگيرد، ممكن است نه تنها مفيد نباشد، بلكه انگيزه هاي مخرّب را بيدار
كند و نتيجهاي معكوس به بار آورد.
هر اثري كه توليد مي شود، خواه وصف ماوقع باشـد يـا اندرزگونـه هـاي پيـدا و
پنهان، ممكن است نوعي آگاهي رساني باشد كـه خـود وجهـي از آمـوزش اسـت. اثـر
حاضر نيز از اين مقوله بيرون نيست. طرح “شايست”ها و “نشايست”ها در حـد خـود
امر نامطلوبي نيست، تنها پيشداشت ها و پيش پنداشت هاي مخاطبان اسـت كـه تعيـين
مي كند كدام را وجهه همت خود قرار دهند. اميد است اين متن بتواند وظيفـه خـود را
در چارچوب اخلاق علمي ايفا كند.

دانلود متن کامل کتاب از سایت ناشر